Peony Ann Cousins (Paeonia Ann Cousins) - beschrijving van de variëteit
Inhoud:
Pioenrozen zijn charmante bloemen, tuindecoratie. In Amerika is er de Society of Peonies (AMOP), in de hoofdstad van Rusland is er een club genaamd Flower Growers of Moscow met een sectie genaamd Peonies. Er zijn maar weinig vertegenwoordigers van de flora die met zo'n eer worden geëerd. Tussen het grote aantal plantensoorten neemt de pioenroos van Anne Cousins een bijzondere plaats in.
Peony Ann Cousins (Paeonia Ann Cousins) - wat voor soort
"Bloementelers van Moskou" kenden de pioen Ann Cousins een prijs toe in de categorie "Melkbloemige witte variëteiten." Dit is een intraspecifieke variëteit. De vinder Gilbert H. Wild & Son fokte het in 1946. Sindsdien behaagt dit kruid van de Peony-familie tuinders met een melkachtige romige kleur.
Pioen Ann Cousins
De bloem is al zo lang gedomesticeerd dat je hem niet meer in het wild kunt vinden. Zuidoost-Azië wordt beschouwd als de geboorteplaats van de pioenroos. Het groeit in de zuidelijke, middelste en noordelijke breedtegraden van alle continenten.
Beschrijving, kenmerken
De pioenroos van Anne Cousins is de late bloei van de familie. Kenmerken van decoratieve cultuur:
- Wortelstok meerkoppig met spoelvormige wortels.
- Stengels zijn dik, veerkrachtig, lang. Ze worden 90 cm, hebben de neiging om te buigen, hebben ondersteuning nodig.
- De bladeren zijn donkergroen, met stengels aan de stengel bevestigd. De breedte en lengte van de dubbel drievoudig verdeelde platen zijn 25-30 cm De lobben hebben een langwerpige lancetvormige vorm.
- De bloem is dicht dubbel, heeft een mooie roze vorm. De knop is samengesteld uit ronde bloembladen van dezelfde grootte. In het midden zijn ze compact verzameld, fluweelachtig van uiterlijk. De bloemen zijn zwaar, groot, tot 20 cm in doorsnee, de groenachtige toppen worden geleidelijk romig. Dan, tijdens het bloeien, verandert de kleur in puur wit. In de kern is een zwakke lichtgroene kleur met een lichtgele kleur zichtbaar. Het benadrukt de onberispelijke witheid van de bloembladen.
- Het aroma is fris. Geen sterke geur die doet denken aan zoetige aardbeien met zure kersen. Kenners vinden ook frambozentonen.
- De vruchten zijn folders. In elk van hen rijpen zwarte glanzende zaden, geschikt om te fokken.
Anna-pionbloem heeft geen meeldraden en stampers, hij groeit langzaam. De plant verdraagt vorst goed in de regio Moskou, de Oeral en de bergachtige streken van Scandinavië.
Ann Cousins in de tuin
Een bloem laten groeien
Eenmaal geplante pioenroos leeft Ann Kusins 8-10 jaar op één plek. Toont rassenkwaliteiten in het tweede of derde jaar. Tot die tijd wordt het niet getransplanteerd.
Selectie van locatie en bodem
Omdat de cultuur lang groeit in een aangewezen hoek van de tuin, voortuin, wordt de plaats ervoor zorgvuldig geselecteerd. De dichte schaduw en de buurt met fruitbomen zijn niet geschikt voor een pioenroos. Koude tocht, korte afstand van gebouwen en blinde hekken zijn ook niet de beste plek.
Kies een site die geventileerd, zonnig of met diffuus schaduw is. De zon zou de pioen 6 uur per dag moeten raken. De ideale grondoptie is gecultiveerde leem. Licht zure bodems zijn geschikt. Als de zuurgraad van de grond hoger is dan pH 6-6,5, wordt deze gedesoxideerd met kalk of as. Wanneer het grondwater dicht bij het oppervlak komt, rotten de wortels weg, dus het is beter om een heuveltje te kiezen.
Voor het planten wordt de site op een schopbajonet gegraven, worden onkruid, puin en stenen verwijderd. De aarde wordt losgemaakt en mag "ademen".
Zaadselectie
De pioen is beplant met wortelstokstekken. Ze worden op gespecialiseerde plaatsen gekocht. Het materiaal is niet goedkoop, dus nemen ze gezond uitziende wortelstokken. Ze moeten sappig, vers en dik zijn. Het is goed als er veel kleine wortels zijn. Materiaal met zwarte vlekken, sporen van rot en schimmel wordt niet meegenomen.
Pioenplantmateriaal van Ann Cousins
Boarding tijd
Bloemisten wordt geadviseerd om dit in de herfst te doen, wanneer de bloem zich in een rustperiode bevindt. In bemeste grond, zelfs vóór de vorst, zal het wortel schieten. Voor de winter is het voldoende om de zaailing te mulchen of te bedekken met jute. Nadat de sneeuw is gesmolten, wordt de schuilplaats zo vroeg mogelijk verwijderd - de knoppen beginnen snel te groeien.
Als het in de herfst niet mogelijk was om een pioenroos te planten, wordt deze in de lente geplant. Maar de revalidatieperiode wordt sterk vertraagd. Het weer wordt warm gekozen als de grond volledig is ontdooid. Nachtelijke nachtvorst is niet erg voor de plant.
Procedure stap voor stap
Het voltooide perceel paeonia Ann Cousins wordt als volgt in de volle grond geplant:
- Graaf een kegelvormig gat. Diameter 50 cm, diepte 60 cm.
- De bodem is bedekt met een drainagelaag (geëxpandeerde klei, stenen, grind).
- De uitgegraven aarde wordt gemengd met compost, dolomietmeel (100 g), as (3 glazen). Hieraan wordt 200 g superfosfaat en kaliumsulfaat (70 g) toegevoegd.
- De put is gevuld met aarde zodat er 15 cm overblijft tot aan de rand.
- In het midden zit een tussenschot.
- De wortels zijn samen met de knoppen bedekt met aarde. Ze moeten 5 cm diep zijn.
- Plet de grond voorzichtig, geef hem water.
- Mulch de methode van planten met geïmproviseerde materialen (zaagsel, turf).
Agrotechnische teelt
Zorg dragen voor de cultuur is ongecompliceerd. De pioen zal zelfs zonder toezicht groeien, maar zodat de bloemen groot en decoratief aantrekkelijk zijn, krijgt de struik voor en tijdens de bloei matig water. Daarna wachten ze tot de grond 5 cm diep is opgedroogd - overloop kan het wortelsysteem rotten.
Snoeien bestaat uit het verwijderen van vervaagde toppen. De stelen en bloemen zijn zwaar, daarom worden er rekwisieten bij de bloem geplaatst.
In de eerste twee jaar wordt de plant niet bemest. Vervolgens wordt in de lente, samen met water geven, 20 g superfosfaat toegevoegd om de groene massa op te bouwen. Tijdens de bloei wordt de pioen gevoed met kalimeststof.
Door onkruid te wieden en los te laten, wordt voorkomen dat onkruid groeit en worden de wortels van zuurstof voorzien.
Peony Ann Cousins in landschapsontwerp
De cultuur wordt gebruikt in tuinen, parken en alpine glijbanen. De pioen ziet er goed uit als een eenzame struik. Vooral tegen de achtergrond van een groen gazon of bij de trap naar het huis, tuinhuisje. Het is een onafhankelijk decoratief element.
De borders van witte pioenen zijn spectaculair. De plant bloeit eind juli, als zijn broertjes al vervaagd zijn. Paden omlijst met dergelijke bloemen zullen u tot de herfst verrassen.
In de groep wordt de pioen gecombineerd met rode en gele vertegenwoordigers van de soort of met andere families met verschillende bloeiperiodes (lelies, gastheren, primula's). Tussen de struiken worden bolbloemen geplant. Als ze vervagen, worden de gedroogde stengels afgesneden. Pioenroos met brede bladeren siert deze plek perfect.
Reproductie
Pioenen worden gekweekt door de struik te verdelen. Dit gebeurt na 4-5 jaar plantenleven, wanneer het minstens 7 scheuten heeft. Verdeel de struik op het moment van planten.
Pioenwortels zijn kwetsbaar, dus de plant wordt opgegraven met een grote kluit aarde. Het wordt afgeschud, de wortels laten drogen, de toppen worden ingekort tot 15 cm en vervolgens wordt de wortel met een mes in secties verdeeld. Elk zou 2-3 scheuten en 3 groeiknoppen moeten hebben. Direct na het verdelen worden delen van de wortelstok op nieuwe plaatsen geplant.
Voortplanting door wortelstekken is een lange weg. Een stuk wortelstok met een knop aan de basis van de stengel wordt gescheiden van de struik, geroot in het tuinbed. U hoeft niet te bedekken met blikjes en flessen. De zaailing wordt verzorgd, bewaterd, de grond losgemaakt. Ze wikkelen hem in voor de winter. Bij een goed resultaat zal de plant zich op vijfjarige leeftijd ontwikkelen.
De pioen van Ann Cousins is de mooiste in zijn soort.Het is belangrijk om een pretentieloze plant correct te planten - kies een plaats en zaailingen. De cultuur groeit langzaam en bloeit in het tweede of derde jaar. Een pioen leeft al tientallen jaren op één plek. Topdressing, water geven en het losmaken van de bloem worden uitgevoerd als onderdeel van de gebruikelijke zorg. Ongedierte raakt de struik niet, de pioen is resistent tegen ziekten.
